Fred’s Sweet Words

Fred’s Sweet Words

ว่าจะไม่คุยเรื่องหนังแล้วเชียว!
สาวก อังเดร ทาร์คอฟสกี้ – อิงมาร์ เบิร์กแมน – แสตนลี่ย์ คูบริค – คิชตอฟ คิชลอฟสกี้ กรุณาถอยออกไปก่อน เพราะท่านอาจเกิดอาการเลี่ยนคอได้ หากได้อ่านข้อความต่อไปนี้:

ลำพังเพียงภาพและเสียงจาก Kalyi – Age of Darkness หนังสมัยเป็นนักศึกษาของ Fred Kelemen เรื่องเดียว (และเป็นเรื่องแรก) ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ Ivan’s Childhood หนังเรื่องแรกของ Andrey Tarkovsky หรือหนังล็อตแรก ๆ ของ Ingmar Bergman – Stanley Kubrick และ Krzysztof Kieślowski ต้องหลบหน้าอายม้วน

นี่ยังไม่ต้องนับว่าในเรื่อง Kalyi นั้น เฟรด เคเลเม็น จับกล้องถ่ายหนัง-เขียนบท-กำกับศิลป์-ทำฉาก-ทำเสียง และลงทุนสร้างด้วยเงินตัวเองอีกต่างหาก

ซ้ำหนังเรื่องต่อ ๆ มาทั้งหมดของ เฟรด อีก 3 เรื่อง คือ Frost, Nightfall และ Fallen ถัดจาก Fate (ซึ่งถูกนับในทางการว่าเป็นหนังยาวเรื่องแรก) เขาก็ยังคงควบงานหลายตำแหน่งถ่ายหนังด้วยฟิล์ม 16 มม. ผสมกับวีดีโอมาโดยตลอด

ก็พลังทางภาพของหนังผู้กำกับระดับมาสเตอร์ที่หลายคนชมนักชมหนา ต่างเป็นความดีความชอบของตากล้องจัดแสงเสียเป็นส่วนใหญ่ แม้แต่ แสตนลี่ย์ คูบริค ที่เคยเป็นช่างภาพนิ่งชื่อดังให้นิตยสาร Vogue มาก่อนก็ยกภาระให้ผู้กำกับภาพรุ่นลายครามอย่าง Lucien Ballard, Russell Metty, Geoffrey Unsworth, John Alcott ส่วน คิชตอฟ คิชลอฟสกี้ ก็ยังไม่ได้ผนึกกำลังกับนายพัน Slawomir Idziak (Dekalog / Blue) มาทางด้าน อิงมาร์ เบิร์กแมน ก็ยังไม่พบขุนศึกอย่าง Gunnar Fischer หรือคู่แท้อย่าง Sven Nykvist ส่วนงานภาพของ Vadim Yusov ที่ถ่ายให้ อังเดร ทาร์คอฟสกี้ ก็ยังไม่เข้าฝักดีนัก แม้ว่าจะยกระดับรอดพ้นกลิ่นอายหนังยุคสังคมนิยมโซเวียตมาได้อย่างเฉียดฉิว

ตั้งแต่ Fred Kelemen กลับบ้านไป อาการของเพ้อรักของคนที่นี่ก็กำเริบหนัก ครั้นเมื่ออ่าน “21 ความประทับใจเกี่ยวกับ เฟรด เคเลเม็น” ที่ Ninamori เขียนใน http://ninamori.blogspot.com/2007/12/21.html ก็ยิ่งสะท้อนใจ เพราะชวนให้นึกถึงความนัยหลายอย่างเกี่ยวกับ เฟรด เคเลเม็น และผลงานของเขา ที่ยากจะลงบันทึกไว้ได้หมด บางอย่างที่เขาพูดนั้นช่างคมคายชวนขนลุกทีเดียว (ฮ่า อย่าเพิ่งอ้วก ยังโอเวอร์ไม่จบ)

เมื่อครั้งแรกชวนให้เขามาเปิด Masterclass 4 วันในเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา ผมเขียนถึงเขาว่า ต้องขอโทษด้วยที่ทำให้เขา “เสียเวลา” อยู่ต่ออีกหลายวัน แต่คำตอบของเขานั้นหรือ :

My presence in Bangkok does for sure not take time from me, it gives me time.

ที่น่าประทับใจเช่นกัน และทำให้ผมอดอมยิ้มไม่ได้ทุกทียามที่ย้อนนึกถึง คือเมื่อจัดงาน Masterclass วันแรกที่สถาบันเกอเธ่ หนึ่งในคนดูหนังที่เดินทางมาแต่หัววัน บอกกับผมว่า ที่เขามางานนี่ ไม่ใช่เพราะเขาชอบหนัง Fallen ของ เฟรด เคเลเม็น หรือเรื่อง The Man from London (ที่ เฟรด เป็นตากล้อง ให้ เบล่า ทาร์) ซึ่งฉายไปในงาน World Film หรอกนะ หากแต่เพราะเขาประทับใจในการตอบคำถามและคำพูดของ Fred Kelemen หลังหนังจบต่างหาก เพราะเหตุนี้ก็เพียงพอให้คนดูหนังคนหนึ่งสนใจติดตามดูผลงานหนังของ เฟรด เคเลเม็น ทุกเรื่อง รวมถึงผลงานละครเวทีเรื่อง Desire ที่เราฉายในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

นี่พอยืนยันได้ไหมว่าต่อให้ฝีมือไม่เข้าตากรรมการ แต่ฝีปาก (หวาน)ของเขานั้นซ่านทรวง