ทำไมหนังแฟนตาซีฝรั่งมักจะทำให้ภาพนักแสดงดูแบน ๆ บนแบ็คกราวนด์ ขาดความลึก คล้ายภาพ virtual digital มากกว่านักแสดงตัวจริงแถมหนังฮอลลีวู้ดมักทำโทนสีเกรดดิดิ้งอยู่แค่โทนมืดไม่กี่สี น้ำเงิน เทา ดำ น้ำตาลเป็นหลัก ต่างจากหนังแฟนตาซีญี่ปุ่นแบบอสูรน้อย Kitaro ที่ส่วนใหญ่สว่างสดใส
เข้าใจแหละว่าฝรั่งมันอากาศมันเย็นกว่า แดดน้อยกว่า เนื้อเรื่องมันจริงจังกว่า หรือเป็นขั้วโลกประมาณนั้น แต่มันเป็น
แบบนี้ทุกเรื่องหรือเปล่าใครช่วยชี้แจงได้บ้าง
2 comments:
พี่สนพูดถึงหนังแฟนตาซีฝรั่งเนี่ย หมายถึงเรื่องอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า แต่ความรู้สึกที่พี่พูดถึงเนี่ย หนูรู้สึกแบบเดียวกันกับ Golden Compass กับ Narnia นะ
เป็นไปได้หรือเปล่าที่เป็นเำพราะว่า พวกตำนาน นิทาน เทพนิยาย ของฝรั่ง มักจะมีที่มาจากสิ่งลึกลับ เวทมนตร์ แม่มด หรือมีฉากแบ็คกราวด์เป็นป่าทึบ ปราสาท หรือในกระท่อม ทำให้สีสันบรรยากาศมันก็เลยดูทะมึนๆ ทึบๆ หน่อย (พวกเทศนิยายกริมม์ Snow White Cinderella มันจะอารมณ์ประมาณนี้เลย)ว่าไปจอยก็คิดถึงพวกเทพนิยายฝรั่งที่มีบรรยากาศสดใส สว่าง ซัมเมอร์ ไม่ออกเหมือนกันแฮะ
พี่ว่าเทคนิคฝรั่งมันห่วยกว่ามั้ง ไม่กล้าทำหนังให้มีฉากสว่างๆ พอดูอสูรน้อย Kitaro เลยรู้สึกว่า หนังมันเทคนิคดีกว่า กล้าถ่ายสว่าง ๆ มากกว่าเยอะ จะได้รู้ไปเลยว่าเทคนิคข้าเนียน
Post a Comment