วีดีโอสามัญประจำบ้าน ตอน James Stewart
คอลัมน์นี้ต่อเนื่องจากคอลัมน์เดิมใน ฟิล์มไวรัส ฉบับพ็อคเก็ตบุ๊ค
Harvey ปกวีซีดีชื่อ “ฮาร์วี่ย์ เพื่อนซี้ไม่มีซ้ำ”
The Far Country ปกวีซีดีชื่อ “คนเถื่อน แดนทมิฬ” (คลิ้กดูรูปขยาย)
สองเรื่องนี้คือหนังที่มีวีซีดีบรรยายไทยออกขายในบ้านเรา (ฉบับพากย์ไทยพอหาได้ในห้างบิ๊กซี)
เรื่องแรกคือ Harvey ที่หลายคนน่าจะรู้จักดี เรื่องนี้นำเสนอภาพน่ารัก ๆ ในแบบที่คนคุ้นเคยกันมากที่สุดของ James Stewart (เจมส์ สจ๊วต) และนั่นคือที่มาของชื่อเรียกแบบเอ็นดูว่า จิมมี่ สจ๊วต เพราะตัวละครที่เขาเล่นมักเป็นหนุ่มอารมณ์นุ่มนวล ฉลาดแต่เป็นกันเองแบบ the boy next door มองโลกสดใส ชอบช่วยเหลือผู้คน และยืนหยัดต่อสู้เพื่อความถูกต้อง แบบในหนังหลายเรื่องของ แฟรงค์ คาปร้า เช่น It’s A Wonderful Life หรือ Mr. Smith Goes to Washington
ส่วนในหนังคาวบอยของ Anthony Mann (แอนโธนี่ แมนน์) นั้น เจมส์ สจ๊วต มักจะได้รับบทที่มีด้านมืดมากหน่อย คล้ายบทพระเอกใน Vertigo ของ อัลเฟรด ฮิทช์ค็อค ที่มีมุมมืดเยอะ หนังที่ แมนน์ กำกับ เช่น The Naked Spur, The Man from Laramie, Winchester 73, Bend of the River หรือ The Far Country ต่างสะท้อนภาพ เจมส์ สจ๊วต ในแบบที่ดุดันมุทะลุ จนอาจถึงขั้นเห็นแก่ตัว หรือโหดเหี้ยมอยู่บ่อย ๆ
มีผู้กำกับหนังยุคนี้คนหนึ่งที่ได้รับฉายา Jimmy Stewart from Mars มีใครรู้มั้ยว่าใครได้รับฉายานี้ (ห้ามค้นเน็ตล่ะ)
คอลัมน์นี้ต่อเนื่องจากคอลัมน์เดิมใน ฟิล์มไวรัส ฉบับพ็อคเก็ตบุ๊ค
Harvey ปกวีซีดีชื่อ “ฮาร์วี่ย์ เพื่อนซี้ไม่มีซ้ำ”
The Far Country ปกวีซีดีชื่อ “คนเถื่อน แดนทมิฬ” (คลิ้กดูรูปขยาย)
สองเรื่องนี้คือหนังที่มีวีซีดีบรรยายไทยออกขายในบ้านเรา (ฉบับพากย์ไทยพอหาได้ในห้างบิ๊กซี)
เรื่องแรกคือ Harvey ที่หลายคนน่าจะรู้จักดี เรื่องนี้นำเสนอภาพน่ารัก ๆ ในแบบที่คนคุ้นเคยกันมากที่สุดของ James Stewart (เจมส์ สจ๊วต) และนั่นคือที่มาของชื่อเรียกแบบเอ็นดูว่า จิมมี่ สจ๊วต เพราะตัวละครที่เขาเล่นมักเป็นหนุ่มอารมณ์นุ่มนวล ฉลาดแต่เป็นกันเองแบบ the boy next door มองโลกสดใส ชอบช่วยเหลือผู้คน และยืนหยัดต่อสู้เพื่อความถูกต้อง แบบในหนังหลายเรื่องของ แฟรงค์ คาปร้า เช่น It’s A Wonderful Life หรือ Mr. Smith Goes to Washington
ส่วนในหนังคาวบอยของ Anthony Mann (แอนโธนี่ แมนน์) นั้น เจมส์ สจ๊วต มักจะได้รับบทที่มีด้านมืดมากหน่อย คล้ายบทพระเอกใน Vertigo ของ อัลเฟรด ฮิทช์ค็อค ที่มีมุมมืดเยอะ หนังที่ แมนน์ กำกับ เช่น The Naked Spur, The Man from Laramie, Winchester 73, Bend of the River หรือ The Far Country ต่างสะท้อนภาพ เจมส์ สจ๊วต ในแบบที่ดุดันมุทะลุ จนอาจถึงขั้นเห็นแก่ตัว หรือโหดเหี้ยมอยู่บ่อย ๆ
มีผู้กำกับหนังยุคนี้คนหนึ่งที่ได้รับฉายา Jimmy Stewart from Mars มีใครรู้มั้ยว่าใครได้รับฉายานี้ (ห้ามค้นเน็ตล่ะ)
9 comments:
กะจะว่าตอบหน่อย พอพี่บอกว่าห้ามค้นเน็ต ก็เลย no idea แฮ่ๆ เดาละกันว่าเป็น Tim Burton เหตุผลคือ เคยทำ Mars Attack (เกี่ยวกันไหมนี่)
ใกล้เข้าไปอีกนิด ชิดเข้าไปอีกหน่อย เอ้า พยายามอีกหน่อยน่า นะ
คิดไม่ออกง่ะ เทอร์รี่ กิลเลียมละกันจ๊ะ ดูหน้าแกก็เหมือนมาจากดาวอังคารดี
เชื่อเปล่า ถ้าใครอ่านเอนเตอร์เทนเล่มเก่า ๆ ช่วงที่หนังของคน ๆ นี้ดังเมืองนอก และมีหนัง 3 เรื่องฉายเมืองไทย (ฉายทีวีด้วย) เขาจะเขียนไว้เลยว่าใครคือเจมส์ สจ๊วต จากดาวอังคาร ฉายาผู้กำกับจอมเพี้ยน
แต่บังเอิญหนูจอยโตไม่ทัน และอยู่เมืองนอกนาน ไม่เป็นไร คงตอบยาก สงสัยพี่คงต้องเฉลยเองอาทิตย์หน้า เออ ทำบล็อกไม่หนุกเลยแฮะ ต้องเออเองอวยเองเนี่ย
ตอนนี้หนูเหลืออยู่สองช๊อยส์เนี่ย ไม่เดวิด โครเนนเบิร์ก ก็เดวิด ลินช์นะพี่ เพราะจอยคิดว่าผู้กำกับเพี้ยนๆ ที่ดังๆ (และก็เข้าทางพี่สน) ก็น่าจะเป็นสองคนนี้แหละ ถูกไหมจ๊ะ
ฮ่า เก่งจัง มีแต่หนูจอยนี่แหละน่ารักที่ซู้ด มาเป็นกำลังใจให้คนชรา เข้ามาทายอยู่แค่คนเดียวแหละ
มันก็คงต้องเป็น เดวิด ลิ้นช์ แหละ หนูเอ๋ย เพราะหนังของ ลิ้นช์ มีความ naive หวานอ้างอิงหนังอเมริกันยุค 50 แบบครอบครัวสมบูรณ์แบบ ผนวกด้วยความบ้าบอ (จากดาวอังคาร)
พยายามเข้ามาตอบหลายครั้งแต่ บลอกสปอตเล่นตลกตลอดเวลา เลยไฑสต์ไม่เคยติด
อย่างไรก็ดี ผมก็ไม่รู้จะตอบว่าใครอยู่ดี
ดีใจที่เป็น ลุงลินช์ เพราะชอบมากทั้งคู่ 55555 / filmsick
"พราะหนังของ ลิ้นช์ มีความ naive หวานอ้างอิงหนังอเมริกันยุค 50 แบบครอบครัวสมบูรณ์แบบ ผนวกด้วยความบ้าบอ" พี่ช่วยอธิบายหน่อยได้ไหมจ๊ะว่าเป็นแบบเรื่องไหน
เพราะว่าหนูเคยดูของเขาแค่ 3 เรื่องน่ะ Lost Highway, Blue Velvet กับ Elephant Man ถ้าหากพูดถึงครอบครัวสมบูรณ์ ก็พอจะนึกออกใน Blue Velvet นะ
ถ้าเจาะจงเอาละเอียด พี่ก็นึกไม่ค่อยออกเหมือนกัน เพราะดูนานแล้ว และบางทีมันมีหนังที่ไม่ใช่บทดั้งเดิมเขียนเองแบบ The Elephant Man กับ The Straight Story ซึ่งตัวตนด้านมืดของลิ้นช์ที่แดกดันความอบอุ่นแบบหนังอเมริกันยุค 50 จะออกน้อยกว่า ที่เห็นได้ชัดที่สุดก็แน่นอน Blue Velvet ที่หนูเอ่ยถึง และพวกหนังสั้นหนังทดลองยุคแรก
แต่ที่ชัดสุดก็ Twin Peaks ซึ่งเห็นได้ชัดในลักษณะเสื้อผ้า ทรงผม กับภาพลักษณ์ดาวมหาวิทยาลัยที่เหลวแหลกของ ลอร่า พาล์มเมอร์ หรือพ่อแม่แสนดี คนในเมืองทวินพี่คส์ที่ดูรักสงบ แต่มีหลายมุมแอบแฝง
แต่พี่ว่าลักษณะครอบครัวที่ดูดีข้างนอก แต่ข้างในป่วยจิต บ้านเมืองสุขสงบที่ซ่อนความสกปรก หรือปัญหาไว้ (ถ้ามองแง่นี้ Straight Story หรือ ไอ้ช้าง ก็ยังเข้าข่าย)นี้มีในหนังทุกเรื่อง เพียงแต่เรื่องไหนมาในความเป็นธรรมชาติกว่า นุ่มนวลกว่า หรือเรื่องไหนมาในรูปลักษณ์ของฝันร้าย ขนาดหนังสั้นของเขาใน Lumiere and Company ก็มีด้านนี้เหมือนกันนะ ถ้าจำไม่ผิด
เพลงประกอบของ Angelo Baldalamenti (ชื่อถูกเปล่า) เป็นคีย์สำคัญในการบอกตัวตนของ ลิ้นช์ สังเกตเพลงใน Blue Velvet ก็ได้ที่ท่อนหนึ่งมืดดำ ท่อนถัดไปหวานเลี่ยน ท่อนถัดไปโหมคะนอง นี่ล่ะอารมณ์หนังเขาล่ะ จะทนดู นิโคลาส เคจ กับ ลอร่า เดิร์น เดี๋ยวหวาน เดี๋ยวโหด แล้วรับได้ไหม ก็อยู่ที่จูนคลื่นเขาได้มั้ยเท่านั้น
พูดก็พูดเถอะ พี่ไม่ค่อยชอบหนังของเขานักหรอก แต่ Mulholland Drive ชอบ เพราะเหมือนดูหนังโปรดเรื่อง Celine and Julie Go Boating ฉบับมืด
Post a Comment