(ปกเจ้ย - อภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุล)
หมายเหตุ - ในนิตยสาร Sight and Sound เป็นนิตยสารภาพยนตร์เก่าแก่ของอังกฤษที่ออกฉบับแรกมาตั้งแต่ปี 1932 และมีเพียงผู้กำกับไม่กี่คนในโลกเท่านั้นที่เคยขึ้นปก เช่น Mike Leigh, David Cronenberg, Quentin Tarantino, Wim Wenders หรือ Akira Kurosawa ที่ดูเหมือนจะเป็นเป็นชาวเอเชียเพียงหนึ่งเดียวที่เคยได้ขึ้นปก
เด็กขี้อายพบกล้องถ่ายหนังI was very shy- I felt like the camera was a shield. It’s become my diary and a way to communicate.
เจ้ย ค้นพบหนังทดลองของ บรู๊ซ เบลลี่ และ โจนาส เมคาส
My Chicago course was focused on experimental film, which I didn’t know existed then, so it was really eye-opening moment for me: to see the scratch films of Len Lye, to realise that cinema can be personal-the likes of Bruce Baille, Jonas Mekas, who just make films like a kid does, with eyes open. They found wonderful moment in celluloid.
นักทำหนังส่วนตัวคนแรกในตระกูล วีระเศรษฐกุล - แม่ของ เจ้ย
My mother, like other mothers shot super 8. She’d screen a film at least once a month, at the weekend. We had a big bed and all the family would jump in for the screening. They were films of her family that she edited herself.
เทปวีดีโอมีน้อย จึงต้องทนดูแต่ เฟเดอริโก เฟลลีนี่ และ ฟรานซิส ฟอร์ด คอปโปล่า ซ้ำไปมา
When we went to Bangkok……I asked the video (clerk) for a strange movie, so they gave me Fellini’ 8 ½ because I didn’t have many tapes, I watched it again and again, and Coppola’s The Conversation, until I really loved them and remembered all the cuts.
เจ้าหญิงและละครจักร ๆ วงศ์ ๆ
The Princess sequence was not from any particular tale, but it is very common to have talking animals, and royals and soldiers. Of course, the sex was my invention. This kind of film used to be made in Thailand, but no more. We can still see them on TV, but it’s not the same- they use lot more digital effects.
No comments:
Post a Comment